Metody i formy terapii

Pedagogika:

Nauczyciel-terapeuta tworzy Indywidualny Program Terapeutyczny (IPET) i ustala metody pracy, biorąc pod uwagę diagnozę funkcjonalną dziecka oraz zalecenia orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

Wiodącymi metodami w naszej placówce są:

Metoda ruchu rozwijającego W. Sherborne – wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne, emocjonalne i społeczne do rozszerzania świadomości samego siebie i pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi. Rozwija orientację w schemacie ciała, w przestrzeni oraz pokazuje różnorodność sposobów komunikowania się.

Program aktywności M. I CH. Knillów – celem nadrzędnym tej metody jest rozwijanie świadomości i wrażliwości dzieci na wzajemne kontakty, sygnały i reakcje. Dziecko uczy się poprzez zabawę w połączeniu z muzyką i ruchem łączyć słyszane dźwięki z konkretnymi czynnościami, co zapewnia mu odpowiedni poziom bezpieczeństwa konieczny do nawiązania kontaktu. W rezultacie otrzymujemy zwiększoną koncentrację uwagi oraz pamięć, a także usprawniamy koordynację pomiędzy układem nerwowym a mięśniowym.

Stymulacja polisensoryczna według pór roku - Poranny Krąg - jest metodą, którą określamy jako wielozmysłową. Jej szczególnym walorem jest bowiem fakt, że obejmuje swym zasięgiem wszystkie zmysły: dotyk, wzrok, słuch, węch i smak. Oddziaływania na zmysły mają je aktywizować w sposób odmienny dla każdej pory roku. Podstawą dla tworzenia „Porannego kręgu” jest świat przyrody – źródło podstawowych bodźców (żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych i termicznych). Metoda ta zakłada, że polisensoryczne pobudzanie zmysłów jest najlepszym sposobem przekazywania cennych informacji o tym co nas otacza i że najlepszymi pomocami dydaktycznymi są te zaczerpnięte z natury. Każda z pór roku ma przypisaną inną symbolikę.

Elementy metody „Wzory i Obrazki” M. Frostig, D. Horne – metoda ta polega na doskonaleniu percepcji wzrokowej będącej ważnym aspektem dojrzałości szkolnej dzieci. W ćwiczeniach składających się na poziom podstawowy występują zadania kształtujące koordynację wzrokowo-ruchową. Na poziomie średnim stawia się na zadania rozwijające orientację w stosunkach przestrzennych, natomiast na poziomie wyższym skoncentrowano się głównie na ćwiczeniach integrujących zdolności percepcyjne z wymaganiami stawianymi dzieciom w nauce szkolnej.

Metoda Snoezelen – stosowana dzięki istnieniu Sali Doświadczania Świata jest ukierunkowana na zmysłowe doświadczania świata przy pomocy światła, dźwięków, zapachów, muzyki. Metoda ta wywołuje u dziecka dobry nastrój, daje poczucie bezpieczeństwa.

Metoda komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC) – symbole PCS i Makaton – metoda ma na celu rozwijanie, kształtowanie umiejętności językowych dziecka mającego trudności w mówieniu czy też dziecka niemówiącego, zgodnie z jego własnym, naturalnym sposobem porozumiewania się. Metoda AAC nie hamuje a wspiera mowę. Dzięki alternatywnej i wspomagającej metodzie komunikowania się dziecko potrafi wyrażać swoje uczucia, potrzeby, czuje się rozumiane i słyszane. Może aktywnie uczestniczyć w życiu rodzinnym, społecznym.

Terapia ręki – czyli usprawnianie w obrębie małej motoryki, ćwiczenia mięśni dłoni i palców, precyzyjnych ruchów dłoni i palców poprzez dostarczanie wrażeń dotykowych. Terapia ręki obejmuje zabawy i ćwiczenia których celem jest: rozwijanie sprawności ruchowej dłoni dziecka i umiejętności chwytu oraz ćwiczenie koordynacji pomiędzy dłońmi.

Podstawowymi umiejętnościami rozwijanymi w trakcie Terapii Ręki są:
• kontrolowane ruchy rąk i palców
• chwytanie przedmiotów jedną ręką bez pomocy drugiej
• manipulowanie przedmiotem w celu wykonania zadania
• skoordynowane używanie obu rąk

Elementy pedagogiki zabawy z wykorzystaniem chusty animacyjnej - opiera się ona na rozumieniu terminu "zabawa" pojmowanego jako czynność dającą przyjemność, wyzwalającą kreatywność, zaspokajającą różne potrzeby, pozwalającą na poznanie nowych wartości, zdobycie wiedzy, a także na budowanie odrębnego, fikcyjnego świata. Metoda ta zakłada, że każdy człowiek może rozwijać się przez całe życie. Dlatego podczas zajęć pedagog dąży do sytuacji edukacyjnych, w których każdy uczestnik może osiągnąć sukces, co buduje jego pozytywną samoocenę i poczucie własnej wartości.

Tyflopedagogika:

Praca tyflopedagoga w ośrodku polega na usprawnianiu widzenia, na rozwijaniu umiejętności posługiwania się wzrokiem, a przez to zwiększanie skuteczności wykorzystywania widzenia w codziennym funkcjonowaniu dziecka słabowidzącego.

Zajęcia z zakresu usprawniania widzenia obejmują ćwiczenia edukacyjne typu:
• pobudzanie patrzenia, czyli prowokowanie do otwierania oczu, zwracania głowy i oczu w kierunku bodźców wzrokowych,
• stymulowanie widzenia, czyli dostarczanie bodźców wzrokowych odpowiednich do możliwości wzrokowych dziecka,
• rozwijanie podstawowych sprawności wzrokowych, związanych z kontrolowaniem ruchów gałek ocznych (fiksacja, lokalizowanie bodźca, śledzenie, przenoszenie spojrzenia, przeszukiwanie, wodzenie);
• kształtowanie pojęć i pamięci wzrokowej, czyli rozpoznawanie obiektów na podstawie informacji wzrokowych.

Logopedia i neurologopedia:

Terapia neurologopedyczna w OREW obejmuje następujące obszary oddziaływań:
• Rozwijanie języka poprzez poszerzanie zasobu słownika biernego i czynnego oraz budowanie struktury języka - budowanie wypowiedzi wieloelementowych.
• Rozwijanie percepcji słuchowej
• Rozwijanie kompetencji społecznych i komunikacyjnych wychowanków poprzez udział w różnorodnych zajęciach, w wyjściach poza teren placówki,
• Terapia ręki W programie wykorzystywane są ćwiczenia i zabawy rozwijające sprawność ruchową całej kończyny górnej, sprawność manipulacyjną dłoni, umiejętność chwytu, koordynację pomiędzy dłońmi.
• Kinesiotaping - Elastyczny terapeutyczny taping w chorobach głowy, szyi i twarzoczaszki. U pacjentów dotkniętych poważnymi schorzeniami neurologicznymi pojedyncze klejenie w obszarze twarzy można stosować bez szybkiej konieczności zdejmowania plastrów. Używane i rekomendowane przez K-Taping Academy plastry do klejenia obszaru twarzy przebadane są pod kątem toksyczności i wystąpienia odczynów alergicznych, co gwarantuje ich wysoką jakość.

• usprawnienie zaburzonych funkcji komunikacyjnych w zakresie porozumiewania się werbalnego i pozawerbalnego poprzez rozwijanie umiejętności nawiązywania kontaktu i porozumiewania się z otoczeniem na miarę indywidualnych możliwości.
• na poziomie przedsymbolicznym: odczytywanie sygnałów płynących od uczniów, wzmacnianie wzajemnych interakcji poprzez aktywność równoległą i naprzemienną, nauka zachowań celowych i komunikacji intencjonalnej,
• na poziomie symbolicznym - nauka porozumiewania się z pomocą komunikacji alternatywnej i wspomagającej: Piktogramy, PCS, Pecs
• na poziomie symbolicznym - nauka porozumiewania się za pomocą mowy czynnej. Korygowanie wymowy, poprawa artykulacj

Fizjoterapia

Oferujemy indywidualnie dobraną formę zajęć prowadzonych według ustalonego planu terapeutycznego. Głównym celem tych zajęć jest przywrócenie maksymalnie możliwej sprawności fizycznej i komfortu życia wychowanka. Zajęcia te mają na celu przeciwdziałanie przykurczom, przywrócenie ruchomości w stawach, wzmocnienie siły i wytrzymałości mięśni, poprawa funkcji układu nerwowego, optymalizacja czynności ośrodkowego układu nerwowego, poprawa wydolności narządowej głownie układu oddechowego, wspomaganie koordynacji wzrokowo – ruchowej, korygowanie wadliwej postawy i ułożenia części ciała względem siebie, kompensację istniejących deformacji oraz wyrabianie nawyku prawidłowej postawy.

Prowadzimy indywidualne formy usprawniania, terapii i stymulacji rozwoju dziecka metodami neurofizjologicznymi w tym:
• terapia prowadzona koncepcją PNF,
• ćwiczenia zgodne z metodą NDT Bobath,
• ruch rozwijający Weroniki Sherborne

fizykoterapię:
• prądy: interferencyjne, TENS,
• Ultradźwięki,
• lampa Sollux, lampa Bioptron,

masaż leczniczy:
• masaż Shantala,
• masaż klasyczny,

kinesiology taping (czyli plastrowanie dynamiczne, polega na oklejaniu różnych części ciała specjalnymi, kolorowymi plastrami, głównie w celu złagodzenia bólu)
kinezyterapia:
• system ćwiczeń z taśmami Thera Band,
• ćwiczenia indywidualne (ćwiczenia bierne, ćwiczenia czynno-bierne, ćwiczenia czynne,
ćwiczenia synergistyczne, metoda reedukcji nerwowo-mięśniowej, ćwiczenia ogólnokondycyjne, pionizacja i nauka chodzenia) dostosowane do potrzeb każdego wychowanka,
• ćwiczenia korekcyjne w wadach postawy,
• terapia skolioz.

Dogoterapia

Dogoterapia to metoda aktywizowania osób poprzez udział odpowiednio przygotowanego psa w celu wspomagania procesu przywracania im pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej oraz opanowanie umiejętności zapewniających im aktywne funkcjonowanie w codziennym życiu społecznym. Dogoterapia wykorzystywana jest m. in. w edukacji oraz psychoterapii dzieci i młodzieży, w terapii osób z autyzmem, zespołem Downa, niepełnosprawnością intelektualną czy w pomocy osobom starszym. Ma zwiększać efektywność rehabilitacji bądź procesu terapeutycznego.

Ogólne cele edukacyjne realizowane w ramach dogoterapii, to m.in:
• budowanie prawidłowej relacji z psem i nauka zasad bezpiecznego postępowania z psami,
• nauka wykonywania czynności pielęgnacyjnych wobec psa np. karmienie, szczotkowanie, wycieranie łap oraz troska o higienę własną, np. mycie rąk…
• kształtowanie umiejętności okazywania emocji związanych z kontaktem z psem,
• wyzwalanie spontanicznej aktywność dziecka w zabawie z psem,
• budowanie pozytywnej motywacji do nauki i rehabilitacji,
• budowanie więzi emocjonalnej u dzieci, które mają w tym trudności,
• budowanie poczucia własnej wartości,
• doskonalenie sprawności ruchowej,
• rozwijanie mowy, wzbogacanie zasobu słów i pojęć,
• stymulowanie zmysłów: słuchu, wzroku, dotyku
• kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała,
• ćwiczenie koncentracji uwagi,
• ćwiczenia relaksacyjne.

Hipoterapia

Hipoterapia to jedna z metod rehabilitacji ruchowej, prowadzona przy udziale konia. Poruszając się stępem, koń przenosi impulsy ruchowe i dzięki temu jest on łącznikiem terapeutycznym. Dotyk końskiej sierści, łaskotanie grzywy, rozmaitość kształtów, odgłos kroków, przyjazne parskanie i mile kojarzony zapach stymulują wszystkie zmysły: dotyku, słuchu, wzroku i węchu. Koń wyzwala emocje, uczy wrażliwości i opiekuńczości, ale także stanowczości i umiejętności podejmowania szybkich decyzji. Ma ogromny wpływ na psychikę człowieka. Motywuje do działania, uczy i daje chęć do zmagania się z przeciwnościami losu.

Hipoterapia wpływa na:
• kodowanie prawidłowego wzorca
• normalizację napięcia mięśniowego, niezbędną do nauki prawidłowego, czynnego ruchu
• doskonalenie równowagi, koordynacji, orientacji w przestrzeni oraz poczucia rytmu
• stymulację i normalizację czucia powierzchniowego, m.in. dzięki dotykowi ciepłej, miękkiej i gładkiej skóry konia
• poprawę stanu psychicznego dziecka lub młodzieży niepełnosprawnej.

Hydroterapia

Rehabilitacja prowadzona w basenie pozwala wykorzystać właściwości fizyko-chemiczne wody do zwiększenia efektywności terapii.

Zajęcia w wodzie:
• są zabawą, relaksującą zarówno fizycznie jak i psychicznie,
• są gimnastyką dla mięśni i stawów (zmniejszają napięcie mięśniowe, pobudzają prawidłowy rozwój gorsetu mięśniowego oraz aparatu kostno-stawowego),
• wspomagają proces rehabilitacji korzystnie oddziałując na ruchomość stawów,
• wpływają pobudzająco na tempo i jakość rozwoju fizycznego i umysłowego.